SPORT EN DRANK?

Het blijft een rare combinatie: sport en drank! We denken al snel aan een Radler, omdat daar zo’n pakkende reclame voor gemaakt word. Je zou er spontaan harder van gaan fietsen! Over fietsen gesproken: de klassieker Scherpenheuvel-Hapert is net achter de rug. Wat een prachtig evenement: zo’n 1800(!) mountainbikers banen zich een weg van 100 km dwars door de bossen en landwegen naar de finish. Als ze eenmaal dwars door de kroeg gefinisht zijn, wacht ze een bord pasta om bij te komen. En voor vele volgt dan, welverdiend, een koud schuimend pilsje!
Maar voordat ze zover zijn, drinken de meeste renners hun drinkzak of bidon leeg. (Ik neem aan dat er zo’n gezonde shake in zit..)
Ook mijn sportieve eega fietst al jaren, samen met een zwager, mee. Uiteraard staan wij (mam, zoon en dochter) hun op te wachten bij de finish. En ja, met z’n tweeën rijden ze de kroeg binnen om de medaille te ontvangen. Wij nemen alvast de fietsen mee naar huis, terwijl de mannen hun bord pasta verorberen. Thuis wacht ze een verfrissende douche, voordat ze aan een bord snert met roggebrood  aanvallen! ( Waar laten ze het?). Om te voorkomen dat manlief op de bank in slaap sust, wandelen we nog even een blokje om. Ondanks dat het al begint te schemeren, zijn er genoeg renners onderweg naar huis. ( geen spat licht op, of bij!)
We maken een praatje met een van hen. Voor hem was dit zijn eerste Scherpenheuvel-Hapert rit. Maar jee, wat was ‘t goed georganiseerd, en ook nog eens ’verrekkes’ gezellig. Ook zijn pilsje (of twee!) nadien vond ie welverdiend!  “Alléz, munnen  drienktas was al leeg getutterd, en ik moes toch dè vocht een bietje bijvullen hè..”